احضار و بازجوئی هشت ساعته جغفر پناهی کارگردان سینما

مسیح علی نژاد  : خبر ساده  است: جعفر پناهی کارگردان  هم مثل آقای شجریان، گذرش به اتاق بازجویی آقایان افتاده است.  نحوه بازجویی و احضار بی صدای آقای شجریان حکایت گر این بود که نهاد های امنیتی  نگران بازتاب ها و واکنش های خشمگین مردم و نهادهای بین المللی هستند و قصد ندارند احساسات عمومی را با دستگیری هنرمند  محبوب یک ملت تحریک کنند و بیش از این هزینه بدهند.

همین روند را با جعفر پناهی نیز در پیش گرفته اند و اینبار بی شک نگرانی از بازتاب های بین المللی و واکنش مردمی چنان جدی بوده است که در مقابل، هنرمند را توجیه می کنند تا دریابد برای هر جرم مرتکب شده چند سال زندان در انتظار اوست تا بترسد و خبر را فاش نکند. روشی همیشگی و قدیمی که هر کس حداقل یک بار بازجویی و زندانی شده باشد می داند که بازجویان چه با همدلی بعد از طرح مواردی که جرم تلقی می شود  سعی می کنند حکمی که قاضی و قانون برای این جرم ها در نظر می گیرد را به بازجو شونده بگویند تا بقیه سناریوی بازجویی شان را به درستی پیش ببرند. اما اینبار آنکه بازجویی شد سناریو را از بر بود و بازجویان هم یادشان رفته اینبار با یک کارگردان طرف هستند که بقیه سناریو را با زبان طنز  حکایت می کند تا تلخی برخورد های امنیتی با هنرمندان یک کشور را به روشنی تصویر سازی کند.

پناهی عزیز کوتاه نوشته است:

مرا به بازجوئی بردند.دو جلسه ، جلسه اول چهار ساعت و نیم ، جلسه دوم سه ساعت ونیم.
هر بار که می خواستم بیرون بیایم، بازجویم می گفت :محتوای این جلسات امنیتی است ونباید در رسانه های گروهی فاش شود. که نشد.اما آنچه که برایم جالب بود، دانستم هر کاری در این زمانه بکنی جرم است.بازجو وقتی جرم های مرا ردیف می کرد، حداقل و حداکثر مدت محکومیت زندان راهم برای آنها یادآوری می کرد.من با یک حساب سر انگشتی فهمیدم حداقل سی و پنج سال باید در زندان بمانم.یک حسن مهمی که این بازجوئی برایم داشت این بود که فهمیدم، آنچه که در باره پایان عمر جهان در سال ۲۰۱۲ میگویند دروغی بیش نیست، چراکه خداوند حداقل باید سی و پنج سال صبر کند تا من مدت محکومیت وزندانم سپری شود و بعد از آن اراده خود را عملی سازد.
پس آسوده بخوابید که دنیا در امن وامان است.